Soalan:
Salam'alaiyk
ustazah...ana nk mntk pndgn dr ustzh..apa pndgn ustzh terhadap ta'dud jamaah??
Jawapan:
Wa’alaikis-salam wrwb
Sebelum saya beri
pandangan, cuba kita imbau suasana di mana dan bagaimana keadaan umat kita
sekarang.
Sejak jatuhnya Khilafah
Uthmaniah pada tahun 1924, umat Islam dipecah-belahkan menjadi negara-negara
kecil berasaskan bangsa dan sempadan geography yang sempit. Mereka membawa
halatuju masing-masing, bertebaran dan bercakaran bagaikan anak ayam kehilangan
ibu.
Dalam suasana
sedemikian, muncul beberapa buah gerakan Islam di beberapa negara yang
mempunyai cita-cita dan matlamat yang sama walau pendekatan dan cara kerja
berbeza.
Jadi sejak mula, umat
Islam mempunyai pelbagai jamaah yang mendukung hasrat dan matlamat yang sama,
iaitu untuk mengembalikan Islam serta umatnya kepada landasan yang benar,
bersatu di bawah payung khilafah islamiah merentasi sempadan bangsa dan benua. Sekiranya
satu jamaah sahaja yang dibolehkan, maka
bila telah tertubuh sebuah jamaah di mana-mana tempat umpamanya di Mesir,
tempat-tempat lain tidak boleh lagi tubuh jamaah. Logikkah begitu?
Justeru, pada pendapat
saya kemunculan pelbagai jamaah atau apa yang diistilahkan sebagai taaddud
jamaah adalah sesuatu yang tabii, yang lahir dari kesedaran bahawa umat Islam
wajib berusaha, berdakwah dan berjihad untuk menegakkan Islam secara syumul dan
menyeluruh. Kewajipan ini bukan terletak di atas bahu individu tertentu, malah
ia wajib dipikul oleh semua lapisan masyarakat yang mengaku diri mereka sebagai
muslim.
Selagi tidak tertegak
khilafah islamiah, maka selama itu tidak ada sesiapa yang boleh mendakwa bahawa
jamaah tertentu itu sahaja merupakan jamaah Islam yang sah, jamaah lain adalah
salah, sesat, menyeleweng dan sebagainya dan orang yang tidak menjadi ahli
kepada jamaah tertentu dianggap sebagai pengkhianat dan tidak ikhlas di dalam
perjuangannya.
Wujudnya beberapa
jamaah yang mempunyai matlamat yang sama dengan membawa pendekatan yang berbeza
membuka ruang dan peluang kepada lebih ramai umat Islam menggabungkan diri di
dalam gerakan Islam kerana mereka mempunyai pilihan. Kalau mereka kurang selesa
dengan pendekatan yang dibawa oleh jamaah A, mungkin mereka boleh terima
pendekatan yang diperkenalkan oleh jamaah B.
Apa yang penting,
setiap jamaah tidak boleh mendakwa bahawa dia sahaja yang sempurna dan tidak
boleh menganggap kewujudan jamaah lain sebagai saingan kepadanya. Sebaliknya
setiap jamaah mesti berusaha mencari titik-titik persamaan untuk berkerjasama.
Manakala perbezaan pula dijadikan sebagai jambatan untuk saling lengkap
melengkapi. Allahu A’lam.
Yang baik itu daripada
Allah. Yang buruk adalah daripada kelemahan diri saya sendiri. Mohon keampunan
daripadaNya jua.
No comments:
Post a Comment